Alone Again

Veel is gebeurd in de laatste dagen. Lees maar!!

13-02-09
Na mijn laatste bericht is er nog iets wat ik moet toevoegen aan deze dag. Het verjaardag/afscheidsfeest dat we die avond nog hadden. We gingen rond 4 uur naar de boerderij van een Tante van Annette, die ook haar verjaardag vierde om een beetje te helpen met opbouwen. En rond 5 uur kwamen de eerste gasten al. Het was voornamelijk een familie feest, maar niet te min heel gezellig, waar ik zelfs weer wat mensen uit Nederland tegen kwam (de wereld blijft klein). Iedereen bracht zelf eten mee, dus dat was er in overvloed, en na een heerlijk maaltijd gingen we rond 11 uur weer naar huis.

14-02-09
De grote dag brak aan, om na 1,5 week bij de familie ten Brinke weer op reis te gaan. We (Annelies en ik) werden door Annette naar de bushalte gebracht, waar we met de bus naar Armadale (bij Perth) zouden gaan. Dezelfde bus waarin ik ook gekomen was, en dus wederom weer een reis van bijna 6 uur. We kwamen rond 5 uur aan in Armadale, waar we weer werden opgehaald door Andrei, en dit keer ook zijn zus Laura. Die avond ging ik voor het eerst echt stappen in Perth met een aantal vrienden van Andrei en Laura. En het was zeker gezellig, maar ook heel anders dan in Nederland. Lastig uit te leggen, dus dat doe ik later wel ;).

15-02-09
En toen was het alweer zondag. Na dat we 's ochtends naar de kerk waren geweest, gingen Andrei en ik nog eventjes snel naar een waterval in de buurt, waar je ook lekker kon zwemmen. Dat was weer eens wat anders dan al dat zeewater, en het beviel me wel. Maar niet te lang, want 's middags gingen we weer nar de kerk. Na de middagdienst besloten we om met zijn allen (in totaal 8 personen) te gaan bbq op het strand. bbq is een echte australische traditie, dus kijk niet gek op als je het zelfs op zondag gaat doen. En ook dat was weer heerlijk eten, en er was genoeg voor iedereen.

16-02-09
En die maandag gingen we alweer verder. Altans niet samen. Ik ging die ochtend al weer weg. En Annelies zou die nacht weg gaan. Om ..... Ik weet de tijd zelfs niet meer, nou goed. Die ochtend werd ik dus door Andrei naar het vliegveld gebracht, waar ik het vliegtuig naar Ayers Rock nam. Na een vlucht van 2,5 uur kwam ik dan aan bij een van 's werelds bekentste natuurverschijnselen. De Uluru, zoals de aboriginals zeggen.
Vanaf het vliegveld werd ik door een bus naar het 'Ayers Rock Resort' gebracht, dat maar op 15 minuten rijden van de rots ligt. Daar verbleef ik wederom weer in een echte Hostel, in een kamer voor 20 personen. Die avond besloot ik om gelijk actie te ondernemen, en ik ging me met de 'Ayers Rock Sunset' toer mee, waarbij we de zonderondergang bij de Uluru gingen bekijken. En het was prachtig. De rots veranderde steeds van kleur, wat op de foto's waarschijnlijk minder goed te zijn zal zijn. Laat ik het erbij houden dat je er zelf geweest moet zijn om het te ervaren. Het duurde niet lang, en om half acht gingen we weer richting het resort (we gingen er trouwens rond 5 uur heen).

17-02-09
Deze ochtend was het voornamelijk uistalpen, na zulke roerige dagen. En ik kwam pas rond negen uur mijn bed uit. Nou zullen sommigen zeggen, negen uur is toch geen uitslapen. Dat is ook zo, maar niet als het rond negen uur al 30 graden is. Ayers Rock ligt midden in de woestijn, en rond drie uur 's middags kan het daar al zo'n 45 graden zijn, wat dus ook gebeurde. Na een goed ontbijd, een beetje lezen en duik in het zwembad van het resort ging ik die middag mee met weer een andere toer. En dit maal naar de wat onbekendere buurman van de Uluru, namelijk de Kata Tjuta, of ook wel de Olgas genoemd. Dit is niet maar een rots zoal de Uluru, maar dit zijn er meerdere die als het ware aan elkaar zijn gegroeid. En ook dit was weer een hele belevenis. En om eerlijk te zijn, vond ik deze rotsen veel spectaculairder dan de Uluru. Bij deze tour konden we zelf nog eventjes naar rotsen toe wandelen om een kijkje te nemen, dus dat deed ik dan ook (zie foto's). En rond 5 uur gingen we van de Olgas weer naar de Uluru om weer de zonsondergang te zien. Voor mij de tweede keer dus. Maar niet te min weer leuk om mee te maken. En rond half acht gingen we weer terug! Wat ik vergeten ben te vertellen, is wat ik deze avond en de vorige eigenlijk als avondeten had. Het was in iedergeval niet veel. De vorige avond had mijn avondeten bestaan uit een paar broodjes Nutella en een bak noodles. En deze avond was het niet veel anders. Dit keer waren het een paar broodjes ei en worst, en wederom weer Noodles. De wordt kreeg ik van een paar aardige Aziaten die ze niet meer opkonden, dus dat was mooi meegenomen. De rede van deze sombere maaltijd, geld besparen ;).

18-02-09
Deze ochtend zat uitslapen er niet meer in, want ik moest om half 7 er alweer uit om mijn spullen in te pakken om om uit te checken. Om 8 uur zou ik met de bus vertrekken naar het vliegveld, om daar met het vliegtuig van 9:40 naar Alice springs te gaan, en vanaf Alice Springs naar Melbourne. Maar de dag ging niet zo als gepland. De bus kwam 20 minuten te laat, maar geen noot, ik had nog ruim de tijd om mijn vliegtuig te halen. Maar op het vliegveld aangekomen, bleek dat er iets mis was met het vliegtuig, waardoor mijn vlucht werd gewijzigd. Ik zal nu naar Sydney vliegen, en vanaf Sydney naar Melbourne gaan. En mijn vliegtuig zou nu om 12:45 vertrekken. Dat was dus lekker weer 3 uur wachten. Om zeven uur die avond kwam ik dan eindelijk aan in Melbourne, waar ik onmiddelijk de bus naar het centrum pakte. In het centrum aangekomen, ging ik op zoek naar een slaapplaats. Maar dat ging niet zo makkelijk als ik had gehoopt. Bijna alles zat vol, en het was echt stressen om van de ene hostel/hotel naar de andere te lopen. Na 2,5 uur lukt het me eindelijk om een kamer te vinden in een hotel, en niet een van de goedkoopste, maar goed, je moet toch wat. Dus rond 10 uur was ik dan eindelijk in een hotelkamer, en dan ik rustig gaan nadenken over wat mijn verdere plannen zullen zijn.

19-02-09
En nu zit ik dan. Het is 12:08, en ik zit in een internetcafe vlakbij mijn hotel. Wat ik de rest van de dag ga doen weet ik nog niet, ik denk maar eens wat leuke kleren kopen, of een beetje internetten, ik zie wel.

En dit was het dan alweer.
In de eerste plaats was het de bedoeling dat ik vanaf Melbourne na een plaatsje 90 km onder Melbourne zou reizen, maar daar zie ik denk ik nu toch weer van af. De mensen met wie ik dan zou gaan optrekken, zijn voorlopig erg druk, en ik heb er helemaal geen behoefte aan om mezelf de hele tijd te vermaken totdat ze weer tijd hebben. Ze zijn heel aardig, daar niet van, maar ik denk dat ik weer terug ga naar Sydney. De rede daarvoor. Annelies zit er nu ook , het meisje waarmee ik ook bij de familie ten Brinke zat, en die zit daar ook alleen. Dus het lijkt me gezellig om verder samen te reizen, waarheen weten we nog niet, maar dat zien we wel. In iedergeval ga ik proberen om zo snel mogelijk in Sydney te komen.

Na een druk weekend was ik maandag dus toch weer alleen. En hoewel het tot nu toe beter gaat dan de eerste week, vind ik het toch niet echt leuk. Het blijft gewoon niks voor mij, en dat moet ik maar accepteren. De hoofdzaak voor mij is om nu zo snelmogelijk naar Sydney te gaan, en vanaf daar kijken wat ik verder wil gaan doen. Wil ik gelijk naar huis, blijf ik nog eventjes in Sydney rondhangen, of ga ik nog verder reizen. Joost mag het weten, maar ik hoop dat ik het zelf ook snel weet. In iedergeval zit ik hier nu al 23 dagen, en in zoverre heb ik mijn doelstelling van zowiezo een maand al bijna gehaald. Dus dat wordt kijken wat ik verder wil!!

Bedankt voor het lezen, en tot snel!

Cheers,
Robin.